پلیس ایران نگاه فراراهبردی به رسانه‌ها دارد، چراکه با پذیرش مسئولیت‌پذیری رسانه‌ای از ظرفیت آن برای برون‌داد خبری استفاده و خود را به یک بازیگر جدی در رسانه تبدیل کرد. به همین دلیل به سرعت در بازه زمانی بسیارکوتاه آرایش شرایط آنتروپی (غیر عادی) را به‌خود گرفت و از تک گذاره میدانی مردم به عنوان حامی استفاده کرد. بدین ترتیب مختصات جامعه جنگ را طراحی و تدوین نمود. اخبار انعکاسی، اخبار تحلیلی و اخبار راهبردی را با نسبت به مخاطب خود (هموطنان) باز تعریف کرد.
در طول جنگ ۱۲روزه، فراجا مخاطب را با افق‌گشایی پیوند داد و جان بخشی به گزارش دهی مردم را عملیاتی کرد، چون نسبت واقعی بین جنگ و ملت را باز آرایی کرد. مردم در حرکت کشویی (رفت و برگشت) ضمن پذیرش این نقش، آن را گسترش دادند. کریدور و شبکه رسانه‌ای اجتماعی فراجا در فضای مجازی نیز، زیست مستعار و هویت‌های چندگانه جعلی پادو‌های رسانه‌ای دشمن را آشکار کرد.
پلیس ایران دامنه اتفاقات را به امتداد همه هموطنان وسعت بخشی کرد. در نتیجه سه مؤلفه امید اجتماعی، اعتماد اجتماعی و اقتدار اجتماعی، ضریب گرفت تا تاب آوری اجتماعی و انسجام اجتماعی شکل بگیرد.
فراجا، جنگ را از زبان مردم تعریف کرد و ژورنالیسم زنده را تمرین کرد. برگ برنده میدان داری رسانه‌ای را در مدیریت خطر و بحران در دست گرفت و هویتی جدید به نام «مقتدر محبوب» یافت، زیرا با صداقت و مهارت، واقعیت را بر روایت منطبق کرد. تشویش اذهان را مهار و با هرنوع بزرگ نمایی و کوچک نمایی در انعکاس اخبار مقابله کرد. مهار فرامتن واقعه را در دست گرفت تا حاشیه‌های مصنوعی، التهابات راشکل ندهند.
دربرگیری، انگاره‌سازی و نمادسازی خبری ازسوی فراجا در فضای مجازی و حقیقی به موازات یکدیگر با شیب منطقی، به صورت هم‌افزا عمل کردند. نقطه درخشان دیگر فراجا مهارت در ضد روایت بود. در هر زمانی که فضای روانی مسموم، قصد تخریب آرامش روانی جامعه را داشت، بلافاصله با تکنیک ضد روایت، مرجعیت رسانه‌ای خود را به دشمنان ملت تحمیل می‌کرد و از بروز گسل‌های اجتماعی که بعضاً ناخواسته و نادانسته ایجاد می‌شد، جلوگیری کرد. کانون‌های تهدیدساز، توطئه ساز، بی ثبات ساز و نا امن ساز را شناسایی و متلاشی کرد. شاخص‌های امنیت ملی را تثبیت و ارتقا داد، تا وضعیت ناامنی و جنگ دائمی را نقش بر آب کند.
تروریسم کور شهری، تحرکات تجزیه طلبانه مرزی، عملیات فریب برای پوشش رسانه‌ای، سلول‌های تروریست، ناامنی ترکیبی و تروریسم نیابتی نتیجه بحران مشروعیت، ضعف بازدارندگی، بن‌بست راهبردی رژیم صهیونی است. فراجا با نگاه اجتماعی محور به کارکرد رسانه، مخصوصاً بعد از جنگ ۱۲ روزه، قاب ناامنی را که در ذهن موساد به دنبال فشار امنیتی به داخل شهر‌ها بود، شکست.
